Zespół Szkół Ogólnokształcących w Siennie

Dzień 29 kwietnia 2022 roku był dniem, do którego słowa ,, coś się kończy, coś się zaczyna” pasowały jak Leonardo da Vinci do miana jednego z największych geniuszy w historii albo, by uderzyć w bardziej swojskie tematy, jak truskawki do śmietany w ciepły, lipcowy wieczór. Tamto piątkowe popołudnie było tym punktem w historii, w którym nasza szkolna społeczność żegnała tegorocznych maturzystów. Nadszedł dla nich ten nieubłagany czas, kiedy trzeba było zakończyć tę drogę pełną sprawdzianów, prac domowych, ale także zdumiewających i nieprzewidywalnych zdarzeń. Trzeba było pożegnać doskonale znane szkolne mury w celu stawienia czoła nowym wyzwaniom i najdziwniejszym rzeczom, jakie kreatywne, czasem złośliwe, ale niezwykle fascynujące życie rzuca pod nogi młodym ludziom, absolwentom szkół średnich. Niepodobieństwem jednak byłoby naszych licealnych starszaków godnie w ten świat szeroki nie odprawić.

Dnia 20 kwietnia 2022 roku, zgodnie z wieloletnią tradycją, my, tegoroczni maturzyści Liceum Ogólnokształcącego w Siennie, udaliśmy się na jednodniową Pielgrzymkę Maturzystów do Częstochowy, na Jasną Górę, aby zawierzyć swą drogę i swe wybory życiowe Matce Bożej. Opiekę nad nami sprawowały wychowawczynie klas maturalnych P. Dominika Kiszka i P. Agnieszka Szczecina, duchowo wspierał nas ksiądz Arkadiusz Piętowski. Punktualnie o godz. 6:00 z siennieńskiego rynku wyruszyliśmy w drogę. Po przybyciu do Częstochowy całą grupą udaliśmy się przed cudowny obraz Matki Bożej Częstochowskiej, przed którym zgromadzona już była młodzież klas maturalnych diecezji radomskiej.

Gdyby pan Jan Kowalski dnia 6 kwietnia 2022 roku zaraz po porannej walce z samym sobą, zakończonej triumfalnym oderwaniem się od ciepłego koca i przytulnej poduszki spojrzał w kartkę z kalendarza, doszedłby do fundamentalnej prawdy, która z pewnością odbiłaby się na jego całodziennej egzystencji. Mianowicie: 6 kwietnia - to była środa. Coś więcej? Jestem zupełnie przekonany, że o środach, jak i o szóstych kwietniach dałoby się napisać niejeden artykuł, a pewnie nawet jakąś ciekawą pracę naukową…Stop! Lepiej, przynajmniej na razie zostawić ten temat trudnej pracy historyków i archeologów, ponieważ ja, piszący w obowiązku poinformowania Was, Moi Drodzy Czytelnicy, o zupełnie innej sprawie, na podobne fantazje (niestety) pozwolić sobie nie mogę.

Czytaj więcej...